A menudo atópome con que lle teño que volver a dar vida a equipos do seculo pasado, e en moitos casos estes teñen tarxetas Nvidia bastante antigas.
Se instalamos versións novas de diferentes distribucións de Linux, en todos os casos non podemos instalar facilmente o driver privativo correspondente a nosa tarxeta, instalando por defecto o driver libre Nouveau. Antes de nada gustaríame deixar clara unha cousa; en moitos sitios teño lido que o driver Nouveau e case igual de potente que o privativo en tarxetas antigas. Non sei si esto e certo ou non, pero as probas que eu realicei, por exemplo con videos en HTML5 en Youtube demostranme o contrario. Cunha calidade de 360p, co Nouveau vai a saltos, e co driver privativo vai casi perfecto. Agora é vosa a elección. Outra cousa que a min me convence e que co panel de control de Nvidia (nvidia-settings) obteño bastante mais control que co inexistente para nouveau.
Decir que o metodo que eu sigo é unha mezcla de varios métodos que atopei por ahí, e despois de moito probar parece que funciona.
Para instalar o driver privativo utilicei unha Nvidia GeForce2 MX200 de 32MB (pedazo de pepino, ehhh), sobre un equipo de marca bastante especial (do que non penso decir o nome) que leva dous pentium 3 a 1000 Mhz e 512MB de RAM. Decir que co driver nouveau so acadaba unha resolución de 1024×768 e tiña que usar un nomodeset como opción do Kernel para poder ver algo no monitor de 21″.
IMPORTANTE: Este sistema so me funcionou en versións derivadas de Precise Pangolin (12.04). Estou probando a ver si son capaz en 12.10. Se tes esta última non uses este método.
Os pasos que seguín foron os seguintes:
1º Descargar o driver privativo correspondente para a tarxeta, neste caso nvidia-96. Na páxina de Nvidia atopei un pero non me funcionou, raramente era Nvidia100. Eu baixeino de esta dirección (polo que se ve é unha versión preparada para 12.04):
ftp://download.nvidia.com/XFree86/Linux-x86/96.43.23/NVIDIA-Linux-x86-96.43.23-pkg1.run
2º Entrar na consola de texto 1 con Ctrl + Alt + 1 (ou 2, ou 3… ata 6)
3º Loguearnos co noso usuario, que por suposto pertenza o grupo de administradores para poder usar sudo
4º Localizar no disco duro o arquivo que baixamos e cambiar os permisos para darlle o de execución:
sudo chmod +x NVIDIA-Linux-x86-96.43.23-pkg1.run
5º Logo temos que desactivar a sesión gráfica e aquí depende da distribución que usemos. Si é Ubuntu, Lightdm, si e Lubuntu Lxdm, etc. No meu caso é Lxdm:
sudo service lxdm stop
Probablemente despois desto cambiará de pantalla e non nos deixará teclear, pero repetimos de novo o paso nº2 e continuamos.
6º Instalamos os seguintes paquetes para poder compilar o módulo do driver:
sudo apt-get install linux-headers-generic build-essential
7º O rematar executamos o paquete que descargamos no punto nº1:
sudo ./NVIDIA-Linux-x86-96.43.23-pkg1.run
E seguimos as instruccións na pantalla decindolle a todo que si, continuar, etc.
8º O rematar reinciamos o sistema e si todo foi ben teremos o driver privativo funcionando na nosa nova distro coa tarxeta antediluviana.
Non se pode esperar maravillas nin grandes diferencias, pero eu polo menos conseguin total control sobre as resolucións e taxas de refresco do meu monitor de 21″, puidendo alcanzar os 1600×1200. Agora non teño que ver esas letras e iconas tan grandes.
Noutro orden de cousas, non sei si este método é extrapolable a tarxetas un pouco mais modernas que usen o driver nvidia-173
Espero que vos sexa tan útil coma min. Saudos